Verslag afrika

25 augustus Johannesburg
De reis naar johanesburg (ca 1.20 uur) verloopt voorspoedig en van afton guesthouse staan ze ons al op te wachten. Hetzelfde guesthouse als op de heenweg. Onvoorstelbaar dat we hier alweer zitten, 2 maanden al voorbij. Maar ik val in herhaling.
Om 11.30 uur worden we op het vliegveld gedropped en checken we in. We krijgen 6 stoelenvoor ons 5'en, normaal maar 4 en ook een plaats vooraan met een hangbedje voor wessel. In het vliegtuig blijkt het allemaal nog beter te zijn dan we gehoopt hadden, we hebben enorm veel voetruimte en 2 extra plaatsen. Ook zijn er boardcomputers waar je uit 60 films kunt kiezen en allerlei tv series kunt zien. Singapore airlines maakt haar naam als uitstekende luchtvaartmaatschappij waar en wij komen er nu eigenlijk achter hoe waardeloos de reis naar johannesburg was met de lufthansa.
Lees meer onder Azie.

22+23+24 aug Oddballs
's ochtends heben we eerst een bushwalk met de bushmen. Ze leggen uit hoe ze verleven in de wildernis en we weten nu dat je de wortels van gemsboknat kunt eten en dat die vol met water zitten, hoe we bushpatatoes kunnen vinden en welke thee we van welke bladeren moete maken tegen verkoudheid en misselijkheid. Ook wordt er van alles over het gedrag van bepaalde dieren verteld. Interessant en leerzaam zowel voor de kids als voor ons. Na eerst wat gepingeld te hebben, het wordt 675 pula en de bushwalk is nu gratis ipv 90 pula, gaan we op weg naar Maun.
De reis gaat voorspoedig en we zijn om 15.00 uur in Maun. Eerst maar ff naar Delta air om via het bakkie patrica op te roepen. Zij heeft van alles voor ons geregeld en ik krijg te horen dat we om 17.00 uur naar oddballs vliegen om dat 3 dagen te blijven. Nou als een gek eerst de auto leeg gemest, helaas geen tijd meer om de auto te wassen en iets later dan 5 uur vliegen we weer met het kleine 6 persoons vliegtuigje naar de okavango delta. Het is weer een geweldige vlucht en onderweg zien we nog een paar olifanten en een enorme kudde buffels wel een paar honderd.
Patricia staat alweer klaar om ons op van de airstrip op te halen en we zijn weer in oddballs. Echt wel gaaf hier en overal weer beesten. Er was ook een olifant in het kamp en deze zien we steeds vanuit ons hutje op ca. 50 meter afstand. We horen weer alle geluiden van de krekels, hippos en bavianen. Het is wel druk, gasten worden en en af gevlogen en Patricia en dean zijn er maar wat mee in de weer. Wij hangen relaxt rond en genieten van de delta. En natuurlijk van het geweldige avondeten. Elke keer weer een heerlijke driegangen maaltijd en daarna lekker een biertje of wijntje bij het kampvuur.
We gaan nog 1x weg in een mokoro op zoek naar beesten. Op chiefs-island leggen we aan. We hebben TK (alle gidsen hebben moeilijke setswaanse namen en ze worden bijna allemaal met twee letters afgekort) een gids die ook mijn moeder heeft rondgeleid, en in het begin zien we bijna geen dieren. Maar na een halfuurtje lopen zien weineens een stel kudus en ook Chezebee's (herten) en impala's. Ietsjes later lopen we bijna tegen een olifant aan en moeten we snel rennen, hij had ons gehoord en geroken en was dreigend met de oren aan het klapperen. We lopen vervolgens met een grote boog om de olifant heen totdat we tegen de wind in zijn en kunnen eindelijk rustig de olifant bewonderen.
Het is zover, we gaan nu ook botswana verlaten. Het is moeilijk voor te stellen dat we er al bijna 2 maanden op hebben zitten, de tijd vliegt echt voorbij. Erg jammer dat we al gaan, maar ook gelijk weer een goed gevoel want we gaan weer naar azie en daar hebben we goede herinneringen aan.
We nemen afscheid van patricia, dean en timo, met het gevoel dat we ze toch weer snel zien, en stappen in het kleine 6 persoons vliegtuigje op weg naar Maun. In Maun gaan we met Air Botswana naar Johannesburg….

21 Ghanzi (quad dor farm)
We gaan weer erug naar botswana. Bij de grens van namibie zijn we zo klaar, eerst ff getankt en toen de papieren getoond. Er werd niet naar onze wegenbelasting betaling gevraagd, deze zijn we in het begin vergeten te betalen en na 5 minuten gaan we door. Het duurt wat langer om botswana in te komen. Het is druk aan de bali en na ca. 45 minuten wachten ben ik eindelijk aan de beurt. Geen bijzonderheden. Alleen 60pula voor de botswaanse wegenbelasting betalen en we kunnen door.
Volgens de lonely planet moet vlak na ganzi in het plaatsje d'kar een erg leuke lodge zijn, waar je ook in bushmen hutten kan slapen. Eerst weer ritueel 1 in ghanzi gedaan en vervolgens naar de lodge. Deze ligt ca. 7 km van de weg en is alleen maar bereikbaar met 4x4. De weg valt op zich wel mee maar is inderdaad niet met een gewone auto te doen. Aangekomen ziet het verblijf eruit als een oud klooster en zijn er geen bushmenhuts. We komen erachter dat de achterklep van de auto heeft opengestaan maar missen niets. De volgende morgen blijkt dat we de buggy zijn verloren en 1 schoen van mij.
We besluiten om een 4 persoons kamer te nemen, hoewel deze erg duur is.(750 pula = 150 euro). Het avondeten is lekker maar wel erg simpel (macaroni) net als het ontbijt, simpel maar geen macaroni.
We gaan nog me de auto rondtoeren en we komen eindelijk weer wat dierentegen, kudu's en wildebeesten. En ook zien we nog een geweldige zonsondergang. Al met al was de locatie mooi alleen zouden ze de prijs op zijn minst moeten halveren.

19+20 Gobabis (Xain qais)
Vlak voor het plaatsje gobabis is de Xain Qais farm. We stoppen er om te kijken of er nog kamers vrij zijn of dat we moeten kamperen. Nou ze blijken heel erg leuke 6-persoons blokhutten te hebben met alles erop en eraan. Pannen, douche, fornuis, tafelset voor buiten, echt alles is er. De kinderen vermaken zich weer prima in het ijskoude water van het zwembad en wij hebben een stuk of drie bewakers bij het huisje gekregen, in de vorm van een hond. Ook zijn er enorm veel andere beesten die vrij rondlopen, een kat, springbokken, pauwen, honden, ganzen, etc. Het is net een kinderboerderij en alles gaat hier zeer plezierig. Zelfs alle dieren stralen iets relaxed uit. Het evalt ons zo goed dat we een extra dag blijven. Het plaatsje Gobabis is ook erg gezellig. Er is een drukte van jewelste, het lijkt wel ofer een of ander feest aan de gang is. We doen ritueel 1 (eten kopen etc.) en hangen een tijdje rond. 's Avonds gezellig gegeten (na gekook te hebben) en buiten gezeten.

17+18 aug Windhook (steiner)
De afstanden worden iets langer bijna 300km maar we rijden op de snelweg dus het valt qua tijd wel mee. We willen in Rivendell verlijven, lord of the rings weet je wel, lijkt de kids erg leuk. Maar al gauw blijkt dat we in windhoek niets te willen hebben, alles is vol. Na flink wat rondbellen kunnen we terecht in hotel steiner, zonder war. Windhoek is een gezellig stad en we slenteren lekker door de stad en kopen wat noodzakelijk spullen in. We komen nog een Duits stel tegen wat we in luderitz ontmoet hebben en zoals ik al eerder schreef is het rijden op dirtroads echt wel gevaarlijk en moet je oppassen. Zij hadden dit dus niet gedaan en hun linker wiel raakte de berm met als gevolg dat de auto totalloss was en zij niet zo'n fijne ervaring hebben gehad. Gelukkig hadden ze zelf alleen maar blauwe plekken en kneuzingen. De kinderen kopen nog wat kettinkjes en we doen natuurlijk ook iets cultureels door het Alta Fort museum (geschiedenis van namibie) te bezoeken.

15+16 augustus Mariental Hardapdam
Volgens de lonely planet, die onze bijbel is, is Mariental zo'n beetje de saaiste stad van Namibie en is het beter om in het park bij de hardapdam te verblijven, wat we ook doen. Op een zeer kleine kampeerplaats, maar groot genoeg voor ons alleen, doen we ritueel 3. Vroeger was dit waarschijnlijk een zeer exclusief park, maar nu is het een beetje vergane glorie. Maar er zijn een paar speeltuintjes voor de kids, die hier dus ook voortdurend rondhangen, en het uitzicht over het stuwmeer is geweldig. We gaan ook weer lekker gamedriven in het park en zien behalve een geweldig uitzicht ook een paar dieren. Waarschijnlijk is de reden van de achteruitgang van het park, men wil niet een paar kudus en impala's zien. Iedereen is verwend door de overvloed aan beesten in etosha. Ook kwamen we hier weer het Franse stel tegen wat we in keetmanshoop hadden gezien. 's Avond gezellig mee gebabbeld bij het kampvuur en natuurlijk met een glas wijn. Voor we naar Windhoek vertrekken koen we nog wat souveniertjes langs de weg. Ze zijn gelukkig totaal niet opdringerig en we kijken rustig rond. De kids willen natuurlijk een beeldje van een dier en dat mogen ze ook. Eindelijk hun souveniertje.

13 +14 aug keetmanshoop (quivertree forest)
Na een paar uur rijden komen we in keetmanshoop aan. 's Ochtends hebben we eerst ritueel 2 gedaan (schol) en in keetmanshoop gelijk ritueel 1 (inkopen etc.). Bij het kokerbomenbos (Quivertree forest) 2 dagen een campingplaats geregeld. Het lijkt eerst een beetje kaal op de kampeerplaats, alleen een tafel, een braai (bbq) en een kraan. Maar eigenlijk is dit alles wat je nodig hebt. We zetten ons tentje (ritueel 3) dicht bij de douche en toilet en het ziet er allemaal ineens weer compleet uit. De kinderen vermaken zich opperbest bij de receptie op een enorme trampoline en wij hebben alleen last van de steeds sterker wordende wind. 's Middags zijn we een beetje in de war me de tijd en missen Jac en ik het cheeta voeren, maar jasper en charlotte hebben het wel gezien. De volgende dag hebben we het wel gezien en hebben we ook de cheeta's geaaid tijdens het een. Kan allen dan en zodra ze het eten ophebben zijn ze weer gevaarlijk. Ook zijn we nog wat inkoopjes wezen doen en toen we terug kwamen was de tent bijna weggeblazen, zat nog aan 1 haring vast, alleen was die door de bodem heengegaan en zat er dus een flinke scheur in de tent. Maar gelukkig hadden we een reparatie setje bij ons dus lekker wezen plakken en het werkte ook nog. 's Middags lekker met z'n allen in het kokerbomen bos rond gehangen en van de omgeving genoten.

11+12 aug ai-ais
Bij Ai-Ais zijn dus warmwater bronnen waar ze dankbaar gebruik van maken en wij ook. Tenminste we liggen zeker 4 uur van de dag in het zwembad dat heerlijk warm is. De kids wel langer en wessel vindt het heerlijk. Ook hebben we een fijn huisje, eindelijk weer eens geen stof/zand eten. Want dat is hier wel veel, zand en stof. We hebben allemaal helemaal gespleten voeten en handen en een zeer droge huid. Helpen geen zalfjes (ook geen baby) tegen. Had ik trouwens al vermeld dat het hier helemaal mugvrij is? Nou dat is echt heerlijk, geen vervelende muggenbulten en gezoem, de periode juli/begin augustus is dus perfect om hier op vakantie te gaan. Daarna wordt het warmer en komen de muggen. Ook is de omgeving hier erg mooi, als de kids niet in het zwembad zitten beklimmen ze de rotsen. Het restaurant is ook ok, ze kennen er 'echte' frietjes. Eigenlijk zitten we hier in een soort, ik durf het bijna niet te zeggen, centerparcs.

9+10 augustus Hobas
Vanaf Luderitz weer 100 km terug over de zelfde weg (gelukkig snelweg) en op naar de Fish river canyon, een kloof die volgens hun na de grand canyon de grootste is. Het is een flink eind rijden en de laatste 150 km zijn allemaal dirtroad. Op zich er goede weg maar ff niet opletten en je hebt zo een ongeluk. Wij vlogen ook bijna uit de bocht, je raakt gewent aan de goede bewegwijzering en als er 1x niet aangegeven staat dat er een bocht komt dan gaat het bijna fout. In ieder geval weer direct bij de les. Als we eindelijk bij het Canyon Road House aankomen, zij hebben zeer goede recensies in de lonely planet, blijkt het vol te zijn. Ook de camping en ze willen ons ook geen plaatsje geven zelf niet nadat ik verteld heb dat we 2 kids en een baby bij ons hebben. Dus wij het donker in en gelukkig kunnen we bij Hobas terecht, vlakbij de Fish river canyon. De volgende dag vertik ik het om naar het road house te gaan om brood te kopen en we rijden 60km naar beneden naar ai-ais om inkopen te doen. Zie ik gelukkig dat vervelende rot duitse vrouwtje niet. Ai-ais blijkt helemaal geweldig te zijn, een zeer mooi park met een reusachtig zwembad dat helemaal vol warm bron water zit. Wij boeken daar gelijk een huisje voor 2 dagen, maar gaan eerst terug na ritueel 1 (zonder pinnen) en bekijken eerst nog de Canyon.
Nou en wat voor een canyon, echt reusachtig. We zijn zeer onder de indruk en schieten heel wat plaatjes. Heel massaal. Afgezien van de hele vervelende bavianen die ons brood uit de auto hadden gestolen en luidruchtige Italianen in hun overlander truck (niet die twee verwarren) was hobas erg ok.

5+6+7+8 Augustus Luderitz
Vanaf kasteel duwiseb naar het kustplaatsje luderitz, jawel genaamd naar een of andere duitser, gereden. Was een aardige rit zo'n 400 km maar gedeeltelijk op een asfaltweg dus dat schoot flink op. Na enige tijd zoeken vonden we uiteindelijk een oud herenhuis dat nog een kamer vrij had. Bleek uiteindelijk een hele etage voor ons te zijn, inclusief keuken en badkamer en lounge met tv en natuurlijk niet te vergeten het geweldige uitzicht over de stad en haven. Gelijk de kids (ok en ook ik) naar cartoonnetwork zitten kijken. We hebben hier een heel relaxte tijd gehad me gewoon wat tv kijken, door het stadje slenteren, huiswerk maken! en verder niets doen behalve van het uitzicht genieten. We zijn hier ook naar het strand geweest en daar was dus helmaal niemand behalve ons. De kids hebben zich prima vermaakt met een kapotte autobus die daar stond. Ook leuk als je hier patat gaat eten. Ten eerste zijn de winkels en 'cafetaria's' vaak in gewone huizen gevestigd en is het loket gewon een open raam. Verder wordt friet vaak niet gebakken maar gewoon in de magnetron gedaan. Lekkere zoute slappe bleke friet. Raar maar wel te eten. Als je trouwens naar een supermarkt gaat met de auto heb je overal carwatchers staan. Zij bewaken je auto voor een paar namibische dollar (N$ : 8 = euro) zodat er niet wordt ingebroken. In het begin vonden we dat vreemd, maar als je het gewoon als parkeergeld ziet en dat je auto veilig is dan mak je daar dankbaar gebruik van. Plus zo hebben ze ook wat inkomen.

3 + 4 augustus
Goh schiet me iets te binnen wat ook wel spannend was, namelijk pinnen. Ik moest 2000 N$ (zo'n 250 euro) pinnen, maar bij het invoeren van het bedrag stond eerst .00. Dus ik type netjes 200000 in en er staat 2000.00. Alleen begint het apparaat ineens te rammelen en hoor je hem steeds geld tellen. Na ca. 10 minuten is hij niet klaar, ik zit hem dus te knijpen dat ik 200 000 (25 000 euro) heb gepind. Maar na die 15 minuten geeft ie 'out of order', waarschijnlijk meer 'out of money' Daarna weer geprobeerd en toch weer 2000.00 ingevoerd. Was wel ok. Moest het ff kwijt, anders vergeet ik het weer. Ok op 3 augustus afgereisd naar duwiseb, hier 2 dagen bij het kasteel gekampeerd. Was er erg koud, 's morgens waren de kranen bevroren. Het kasteel ook bezichtigd, was een klein kasteel, maar als je bedenkt dat het voor slechts twee mensen was (met personeel) dan was het een zeer aardig optrekje. De 2e nacht was er zeer spannend, we hadden eerst gezellig gekletst met een wat ouder engels echtpaar en de kids waren toen in de auto aan het spelen en later gaan slapen in de roof top tent. Plotseling schikken we wakker want het lijkt wel f iemand de trap naar de rooftop tent optilt en heen en weer schud. In de veronderstelling dat er iemand buiten is toch maar alle moed verzameld en naar buiten geroepen en met de zaklamp gekeken. Niets te zien, alleen was de trap weggeklapt. Nou maar naar beneden gesprongen en dat de trap weer goedgezet en rond de auto gekeken, niets. Ik kom er alleen achter dat de auto wel 5 meter is weggereden. In de tent zitten we elkaar nog bang te maken (wat aardig lukte) met verhalen over een wat ouder engels echtpaar wat seriemoordenaars blijken te zijn en etc. Maar wat was er nu eigenlijk gebeurd? Doordat de kids aan het spelen waren geweest was de auto uit de versnelling en hoewel hij op de handrem stond is de auto toch ineens 5 meter achteruit gereden. Wat je jezelf toch een rare dingen in je hoofd kan halen….

31 juli +1 + 2 augustus
Op naar sesriem en de beroemdste zandduinen ter wereld. Flink eind rijden over dirtroad en we hebben de eerste 80 km een deja vu, hebben we dit niet al eerder gezien? Gelukkig schiet het meer op dan gerekend en stoppen we een uur eerder dan verwacht in het plaatsje Solitaire, heel wat makkelijker te bereiken en geciviliceerder dan Ton van Lee (regisseur van o.a. naar de klote ) in zijn boek Solitaire suggereert en voeren hier ritueel 1 (allen geen spar en pin) uit. Vervolgens verder naar Sesriem waar we netjes op tijd aankomen. Snel ritueel 3 (spullen uitpakken, tenten opzetten en koken) uitvoeren, ja een boel zaken word
en routine op den duur, e vervolgens zien dat de toyota een lekke band heeft. Ok en nu? Ik had juist gezien dat ze bij de ingang van de camping een pomp hadden, deze wel elektrisch, en daar maar heen gereden. Ja daarachter een speciaal bandenzaakje (1 klein gebouwtje) en ze willen de band wel maken. Lui als ik ben laat ik hen de band er af halen en ben benieuwd hoe z deze repareren. Nou heel simpel, het gat maken ze iet groter met een soort priem met lijm erop en ze duwen een rubberen slangetje er in. Door de druk en lijm wordt het gat afgesloten en de band is weer als nieuw. In NL hadden ze gewoon een nieuwe band erop gezet. Dit alles kostte me 45 $, wel Namibische dollars dus zo'n 45/8 = 5,60 euro.
De volgende dag met zijn allen naar de zandduinen gereden, super uitzichten gezien en gedaan wat in de lonely planet stond, beklim er eens een omdat ze groter zijn dan dat ze lijken. En dit klopt, na 3 kwart van dune 45 te hebben beklommen zijn we maar aan de zijkant naar beneden 'gesurft'. De kids gewoon op hun buik naar beneden gegleden door het zeer fijne rode duinzand van de zandduin.
Nog een stukje van 5 km over de 4x4 road gedaan en eindelijk de 4WD op 4WD gezet, weer een aparte gewaarwording. Je hoeft helmaal niet te sturen, de auto volgt gewoon de (diepe) sporen.
En natuurlijk weer een wijze les geleerd, er leven hier wilde beesten. Ja en? Nou dan laat je niet je etenswaren en andere zaken buitenstaan, etenswaren worden namelijk 's nachts opgegeten (jakhalzen in dit geval) en mijn schoen vonden ze zeker lekker ruiken want ook deze was weg.

30 juli
Lange vermoeiende reis achter de rug. Wel een zeer leuke tussenstop iets voor Henties bay aan de Atlantische oceaan gemaakt. Heerlijk ff uitwaaien aan zee en natuurlijk lunchen. En ik blijf me verbazen dat de kids het niet koud vonden, zeker nadat ze met kleren en al 'per ongeluk' in de golven vielen.
Vervolgens door naar Walvisbay waar we ritueel 1 (tanken,pinnen,Sparen) hadden gedaan en toen naar een camping 60 km verder op, volgende kaart. Nou na 80 km nog niets en bleek de 1e 120 km helmaal niets te zijn, volgens de lonely planet. Dus wat is wijsheid, precies terug naar Walvisbay. Vandaar dat ik zei lange vermoeiende reis. Hier hadden we niet echt op gerekend, maar gelukkig vonden we een leuk goedkoop plekje waar we 2 x een tweepersoonskamer kregen met tv. En omdat we geen zin hadden om te koken zijn we naar de kentucky fried chicken geweest.

28+29 juli
Op naar the White Lady, dit zijn grotschilderingen uit de prehistory zo'n 7-15 duizend jaar geleden. We overnachten 2 dagen in het plaatsje Uis. Voornamelijk over dirt (zand) roads gereden. Deze zijn trouwens wonderbaarlijk goed en niet te vergelijken met Nederland, hier rijdt je namelijk makkelijk 90 km/u er over :
Zeer mooie, in het begin zware (felle zon), wandeling door de Brandberg naar de White lady gemaakt, persoonlijk vond ik de wandeling mooier dan de muurtekeningen maar dat zeg ik niet. Anders ben ik weer die cultuurbarbaar. Onze campingsite was klein maar de kids waren helemaal gelukkig met het zwembad met (klein minpuntje) IJS-koud water.
Oja, ritueel 2 moet ik niet vergeten (we vieren niet alleen maar vakanie hier) natuurlijk elke dag de kinderen les geven. Pffft valt wel erg tegen, je moet eerst hele handleidingen doorlezen en de zaken ook echt voorbereiden, kost echt een paar uur per dag. Gelukkig geeft Jacqueline de meeste vakken en doe ik alleen rekenen met de kids. Hoewel het zou geen kwaad kunnen om mijn taal en speling wat op te halen. En ik moet trouwens ook zeggen dat het wel leuk is om les te geven, alleen wel vermoeiend en niet alleen voor de kids.

27 juli
Na ritueel 1 voltooid te hebben in Outjo op weg naar de dinosaur tracks, 35 km van het kleine plaatsje Kalkfeld. Gelukkig hebben ze hier een pomp volgens onze landkaart. Correctie het moet dus zijn gelukkig hadden ze hier een benzine pomp. En daar sta je dan, zonder benzine met in een straal van 80 km geen benzine pomp. En wat doe je dan? Juist, je haalt de benzine uit een van de 7 jerrycans die je op het dak van de toyota hebt zitten. We zijn goed geinstrueerd door Patricia (altijd extra benzine en water bij je hebben):. Ok we hadden er maar 2 gevuld maar met die extra 36 liter kom je wel een eindje. Hierna hebben we er trouwens 3 gevuld, just to be sure.
Omdat het al wat laat was hebben we besloten om bij de dinosaur track te ovenachten, was een er mooie, stoere omgeving. En het heeft wel iets om te kamperen met in een straal van 35 km geen andere mensen en wel warm water 's ochtend he. Oja, ook grappig hoe ze dat doen. Ze hebben een boiler staan en ze stoken gewoon 's ochtends een vuurtje hieronder en voila warm water.
Eerder hadden we trouwens zelf meegemaakt (Roy's camp) dat een vuurtje maken helemaal niet makkelijk is. Mooi stapeltje takken (je koopt firewood in de shop of bij de receptie) neergelegd, lui dus wat benzine erover, vuurtje brand 2 minuten en vervolgens gaat het gewoon uit. Het is hier zulk hard hout dat het wel lijkt of je bakstenen wil aanmaken. Nu weten we inmiddels dat je eerst allemaal kleine takjes zoekt, deze opstapelt, wat plastic ertussen doet en als laatste de grote stronken erop. Vervolgens het plastic aansteken, ff wachten en voila. De takken branden trouwens wel erg lang en gloeien vaak de volgende ochtend nog.

26 juli
Jammer dat we Etosha moeten verlaten. Hoewel dit wel even duurde omdat we vergeten waren de parc fee te betalen en we eerst 20 km terug moesten (we kwamen het park niet uit) om het in okakoenju te betalen. Maar op de weg naar buiten zagen we eindelijk een olifant in Etosha. Er moeten er honderden zijn, maar ze hadden zich tot nu toe goed voor ons verstopt.
We zijn vlak buiten het plaatsje Outjo in een lodge huisje neergestreken en aan het koken geslagen.
.
23+24+25 juli
Na het 1e ritueel (pinnen, tanken en Spar inkopen doen) in Grootfontein en vervolgens vergeten te tanken wat we later alsnog in Tsumeb hebben gedaan, zijn we aangekomen in Etosha national park. Gelijk nadat we ons hadden ingeschreven bij de ingang van het park (dit moet bij alle national parken) zagen we op de weg naar Namutoni, bungalow park, als een damara dikdik (klein hert) en een giraffe en wat impala's. Was erg mooi om te zien en we waren toen erg onder de indruk. Namutoni is een soort centerparcs maar in plaats van het tropische zwemparadijs hebben ze hier het game driven (oftewel de safari). Natuurlijk hebben we elke dag zowel 's ochtend als 's middags in het park rondgereden en we hebben ongelooflijk veel dieren gezien, Vele soorten herten (impala's, springbokken, gemsbokken, hartebeesten, dikdiks, kudu's, etc.) zebra's, giraffen, mogooses, jakhalzen, struisvogels, flamingos, jachtluipaarden en nog veel meer gezien. Helemaal geweldig, je rijdt door een voor je gevoel dood landschap en ineens zie je weer een stel giraffen of zebra's of wat dan ook. De 2e en 3e dag hebben we in halali overnacht een bungalow dorpje 70 km verder in het park.

21 + 22 juli
Eerst het ritueel van tanken, pinnen (ok, gisteren dan) en naar de Spar supermarkt gaan en vervolgens op weg naar Roy's camp, ca. 50 km voor grootfontein is dit. En natuurlijk weer onderweg bij een picknick plaatst gestopt om te genieten van een lunch met onze Spar spulletjes. Om de ca. 10 km is er op de hoofdwegen een picknickplaats, erg gemakkelijk met stoetjes en tafeltjes en meestal schaduw.
Bij Roy's camp voor het eerst echt kamperen, we hebben op de stoere 4WD een roof top tent en extra een klein koepeltentje. We wennen in het begin, de campings zijn wel heel anders dan in Nederland, gewoon een grote zandvlakte met een paar bomen, een kraan, een tafeltje met banken, een braai (BBQ) plaats en een washok met douche en toilet in de buurt. Maar eigenlijk alles wat je nodig hebt, alleen wel alles onder het zand en stof. Maar dat went vanzelf. Ze hadden ook nog een restaurant en een bar waar je gezellig wat kan eten en drinken wat we ook maar gedaan hebben. Nog een leuk stel uit holland ontmoet, ze hadden ook een kleine van 2 bij zich. Ik heb hem maar gematst door al zijn foto's op cd te branden, was ie er blij mee want zijn memory kaarten zaten vol.

20 juli
Vlakbij het plaatsje Rundu bij Kasosi river lodge een bungelow gehuurd. Vlug ff in Rundu, grote plaats, en geld gepind (met visa creditkaart, kan bijna nergens gewoon met je bankpas behalve bij de ATM'S van Autobank). Ook gelijk ff naar huis gebeld met de mobiel. Er is alleen bereik in de buurt van grote plaatsen.


18 + 19 juli
Yes op weg met de toyota 4WD op naar Ngepi camp vlakbij het plaatsje divundu in Namibie. Onderweg naar alle dorpjes gekeken en ons zeer verbaasd na de eerste keer tanken. Het woord pompbediende kreeg ineens een andere betekenis. De jongen moest dus aan een slinger draaien om benzine te pompen. Hij was niet blij dat het bijna 50 liter was. Krijg je wel spierballen van. De reis was wel lang en we waren allemaal een beetje gaar. We hebben besloten om voortaan niet meer dan 200 - 250 km op een dag te rijden.
Bij Ngepi camp een bushhut gehuurd, erg leuk. Ook een zeer relaxed sfeertje en een ontzettend mooie ligging aan de okavango rivier. Ook het eten was geweldig, waar kan je nog echte frieten met een tosti voor ontbijt krijgen. 's Avonds hebben we nog dansen van de dorpelingen gezien en de kids hebben ook meegesprongen, super. We hebben ons hier prima vermaakt en het was jammer dat we verder moesten.

16 + 17 juli Kasane Botswana
De hele dag op game driven geweest met dean. 's Ochtends om 5.30 uur op en na de rooftop tent te hebben ingeklapt zijn we naar het game reserve gegaan. Direct bij binnenkomst zagen we een luipaard, volgens dean was dit heel bijzonder. Dit klopte ook want we zagen er de hele dag geen meer. Toen we terug kwamen waren de tenten weg en was er geen spoor van jacqueline, patricia en de kids te bekennen. Bij de bar wisten ze te vertellen dat ze naar de Chobe marine lodge waren gegaan. Dit bleek dus een zeer luxe 5 sterren hotel te zijn. Jac en patricia waren het zand van de camping zat en konden dit regelen. De volgende dag hebben we charlottes verjaardag gevierd en ben ik 's avonds met aar uit eten geweest. Jac en patricia waren ziek van de gebakjes die we 's middags hadden gegeten en moesten steeds overgeven.


15 juli
Kleine update, na een ruime week in de bush in oddballs in de okavango
delta, het lodgeskamp dat patricia en dean beheren zijn we nu al 3 dagen in kazane botswana.
De tijd in oddballs was werkelijk geweldig, de vlucht erheen vanaf maun
met het 6 persoon vliegtuigje een hele belevenis. Erg mooie natuur en veel beesten. Patricia's verjaardag hebben we in delta camp gevierd. Dit is een zeer luxe camp (550us$ per persoon per nacht) op 2 km afstand. Heerlijk gegegeten en ontzettend leuke mensen ontmoet. Met de jeep erheen gereden, leek wel daktari. We zijn ook met de kleien bootjes, mokoro, door de delta geweest. Geen krokodillen gezien, wel nijlpaardn gehoord. Daar moet je wel bij uit de buurt blijven, zij zijn er gevaarlijk. Gelukkg hebben we steeds een of twee ervaren gidsen bij ons. De voorlaatste bushwalk was erg spektaculair, we hadden s'nachts leeuwen gehoord en waarschijnlijk hadden ze een buffels gedood (we hadden de dag daarvoor 6 buffelo's gezien). Nou wij met 3 gidsen en 4 man erheen. Na wat uitleg van de gids wilde 1 dame gelijk weer terug naar het kamp, dus wij 2 gidsen en 3 man door de bush op zoek naar de leeuwen of iets dat de nacht daarvoor gebeurd was. Opeens riep 1 gids ons, er lag een plas bloed. Zeer oppassend zijn we toen rond geslopen en zagen na 5 minuten een gedode waterbuffel. Maar verder geen dieren in de buurt. Vreemd vond ik en de anderen ook. Toen we foto's aan het nemen waren van de dode buffel riep opeens 1 gids, daar is 1 leeuw. Wij kijken, was er niet 1 maar waren er 7. 5 leeuwinnen en 2 mannetjes. Ja en wat doe je dan. Precies er achter aan. Wij achter de leeuwen aan en ik heb nog een paar foto's kunnen nemen. Erg spannend allemaal. Daarbij viel de olifant die op onze weg stond helemaal in het niet. 's middags is ook jacq met jasper (en natuurlijk een paar andere) geweest en jasper had alleen maar het mannetje gezien (leeuw).
De rit naat kazane was wel leuk, zijn ondeweg noodzakelijk gestopt in
planet baobap, (hele grote bomen zijn baobabs, wel 5000 jaar oud), omdat de ventilator riem was geknapt. Dean en ik hebben die de volgende dag vervangen en dat duurde tot in de middag, een extra overnachting was nodig. En aardige mensen hier, dit kostte ons niets.

Onder weg nog een giraffe en wat struisvogels en olifanten etc. gezien. Vanmiddag gaan we een boottocht op de chobe rivier maken. Jacq en de kids hadden vanmorgen om 5.45 uur een game drive, safari tocht, het was steen koud.
Ok internet tijd op en veel te veel nog omte schrijven.


3 juli
Nou we zijn (gisteren) dus goed in johannesburg aangekomen. We blijven hier 2 daagjes en gaan dan door naar maun. Morgenochtend dus. Vanaf dan zal het wel een tijdje zonder moderne technologie (lees internet) worden. De reis naar j'burg verliep voorpspoedig. Iedereen heeft redelijk geslapen, alleen wessel vond alles zo interessant dat hij maar niet wilde slapen. Hij was niet vervelend alleen had dus wel wat anders aan zijn hoofd dan zijn ogen dicht te doen. Er was ook zoveel te zien en horen. Gisteren allemaal flink bijgeslapen. Het is hier wel ff wennen als je rondkijkt, overal grote hekken met prikkeldraad om de huizen en minimaal 2 grote honden die rondlopen. Schijnt de gevaarlijkste stad van de wereld te zijn.
De kinderen zijn al ijverig met hun schoolwerkzaamheden bezig. Beide
topografie en geschiedenis gehad en zo nog wat andere vakken. Ik ga nu ff wat boodschapjes doen en dan weer terug. Alles gaat erg relaxed tot nu toe en natuurlijk geen jetlag, de tijd is hier exact hetzelfde als in NL.